De term hirudotherapie komt van de Latijnse naam van de bloedzuiger, HIRUDO. Bij de behandeling met bloedzuigers, d.w.z. hirudotherapie, kunnen bloedzuigers worden gebruikt die behoren tot de soort medische bloedzuigers, waaronder Hirudo Verbanabloedzuigers die in het laboratorium van EURO-BION zijn gefokt voor hirudotherapie. Medische bloedzuigers zijn bloedzuigers die kunnen worden gebruikt in therapieën voor mens en dier vanwege de medisch aantrekkelijke organische verbindingen die voornamelijk in hun speekselklieren worden geproduceerd, maar ook in andere organen van hun lichaam. Tijdens de zogenaamde ‘medicinale voeding’ van de gastheer worden deze verbindingen door de bloeddrinkende bloedzuiger op de plaats van aanhechting geïntroduceerd, vanwaar ze de aangrenzende lichaamsweefsels binnendringen en samen met het bloed naar belangrijke organen worden afgeleverd. en interne organen van het behandelde organisme, waar ze verschillende ziektetoestanden initiëren.

GEBRUIK VAN BLOEDZUIGERS

De bloedzuiger is geen wondermiddel voor alle ziekten, maar behandelt effectief: hartziekten en pijn, hypertensie, hypotensie, long- en bronchiale ziekten, maagdarmziekten, leverziekten, maag- en darmzweren, hoog cholesterol, allergieën, huidziekten, spataderen , trombotische ontstekingsaders, ischemische ziekten, moeilijk genezende wonden, aambeien, gynaecologische ziekten, ischias, radiculitis, gewrichtspijn, zwelling na een ongeval, hematomen en stolsels, nierziekten, prostaat, impotentie, wervelkolomziekten (pijn), agressie , hysterie, neurose, depressie, verouderingsprocessen. In 1996 bevestigde wetenschappelijk onderzoek het gunstige effect van hirudoverbindingen (ruwe extracten van bloedzuigers) op het stimuleren van de groei van zenuwcellen (neuronen). Vanwege dit feit zijn er grote verwachtingen verbonden aan de mogelijkheid om postnatale hersenverlamming bij kinderen en de ziekten van Parkinson en Alzheimer te behandelen (de eerste positieve resultaten zijn al behaald). Onlangs is cellulitis ook met succes behandeld met behulp van medische bloedzuigers, en er zijn ook succesvolle resultaten bereikt bij therapieën die verband houden met niet-chirurgische penisvergroting bij mannen. De methoden van beide therapieën worden beschermd door patentbeschermingscertificaten. Bloedzuigers worden heel vaak gebruikt bij de herplanting van ledematen, vingers, huid, borsten, oren en bij verjongingsbehandelingen.

CONTRA-INDICATIES VOOR HET GEBRUIK VAN BLOEDZUIGERS

Het is essentieel om te onthouden dat:

• We geven nooit bloedzuigers aan zwangere vrouwen. Hirochemicaliën in de afscheidingen van de speekselklieren van bloedzuigers kunnen het verloop van een zich ontwikkelende zwangerschap beïnvloeden en in extreme gevallen miskramen veroorzaken.
• Wij dienen geen bloedzuigers toe aan mensen die lijden aan hemofilie, symptomen vertonen van extreme lichaamsuitputting of onder invloed zijn van alcohol of drugs. ⦁ We dienen nooit bloedzuigers toe aan patiënten die een farmacologische behandeling met anticoagulantia ondergaan. In een dergelijk geval kan hirudotherapie alleen worden uitgevoerd na een pauze van minimaal een week. Anders kan het bloeden uit de wond waar de bloedzuiger is gezogen zeer lang aanhouden (tot 48 uur). 
• Wees vooral voorzichtig als uw bloeddruk 60/80 of iets lager is. Na een hirudotherapiesessie ervaren patiënten bijna altijd duizeligheid en algemene zwakte.
• Wij voeren geen hirudotherapie uit bij ernstige bloedarmoede. 
• We voeren zeer zorgvuldig hirudotherapeutische sessies uit voor mensen met een allergie, omdat zij ook allergisch kunnen zijn voor hirudoverbindingen. Bij dergelijke patiënten passen wij tijdens de eerste sessie maximaal 4 bloedzuigers toe. 
• In de regel behandelen wij kinderen jonger dan 10 jaar niet met bloedzuigers. Alleen zeer bijzondere gevallen en herbeplantingen kunnen een uitzondering vormen.

FACTOREN VEROORZAKEN GEBREK AAN ACTIVITEIT VAN BLOEDZUIGERS

Bloedzuigers, inclusief de medische bloedzuiger Hirudo Verbana, zijn zeer gevaarlijke parasieten, gekenmerkt door een onverzadigbare eetlust en een aangeboren instinct om alles te bijten dat een temperatuur hoger dan 33 ° C heeft en het aminozuur arginine en een kleine, fysiologische oplossing van natriumchloride bevat . De agressieve wreedheid ervan is het onderwerp van vele literaire vergelijkingen, gelijkenissen en volksspreekwoorden. Er zijn echter gevallen waarin een bloedzuiger vastzit en niet wil zuigen op de plek waar we echt om geven.

Wat zou de reden kunnen zijn voor dergelijk gedrag van de bloedzuiger? Laten we proberen de mogelijke oorzaken van dergelijke situaties één voor één op te sporen om, indien mogelijk, tenminste enkele ervan te elimineren.

• Als de bloedzuiger uit een legale bron komt maar nog steeds niet wil “werken”, overweeg dan of hij in de koelkast is bewaard of dat we het water hebben ververst zodat het te koud is. Een thermische schok, waar de bloedzuiger niet van houdt, berooft hem effectief van zijn eetlust en hij zal een tijdje niemand willen behandelen.
• Bedenk dat een bloedzuiger een levend organisme is en dus onderhevig is aan verschillende ritmes en biologische invloeden. Het is erg gevoelig voor de zogenaamde magnetische stormen, zons- of maansverduisteringen en de fasen ervan. Medische bloedzuigers zijn ‘s nachts niet erg actief. Bovendien voelen ze de irritatie bij zowel de therapeut als de patiënt heel goed aan. In dergelijke gevallen moet u de sessie stopzetten totdat uw emoties zijn gekalmeerd en de bloedzuiger zeker gewillig zal zuigen als u opnieuw begint.
• Onze bloedzuigers of anderen waarmee ze in contact komen, bevinden zich in de paartijd. Tijdens de paartijd zullen zowel de bloedzuiger die er doorheen gaat als degene die slechts een passieve toeschouwer is van deze cyclus zeker niet meteen willen bijten. Om het in een hirudotherapeutische sessie te gebruiken, moet je enkele tot enkele minuten geduldig wachten totdat het eindelijk begint te bijten en de behandeling voortzetten. ⦁ We moeten niet vergeten dat bloedzuigers de geur van onze deodorant, zeep, parfum, gels en andere cosmetische of toiletpreparaten misschien niet lekker vinden. Bloedzuigers staan bijzonder vijandig tegenover de geur van rozen en sandelhout. Om dergelijke gevallen te voorkomen, wast u uw lichaam onmiddellijk vóór de sessie grondig met baby- of grijze zeep.
• Breng de bloedzuiger aan op een deel van het lichaam dat niet warm genoeg is. We moeten niet vergeten dat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, individuele delen van ons lichaam (huid) verschillende temperaturen hebben. Als de temperatuur op deze plek, ondanks onze beste bedoelingen, lager is dan 33 C, zullen we de bloedzuiger zeker niet met succes op dit deel van het lichaam kunnen aanbrengen. Om het genezingsproces te stimuleren, moeten we de temperatuur van dit huidgebied verhogen. Dit kan worden bereikt door te masseren (het beste is om een lokale honingmassage uit te voeren), wrijven, kneden of eenvoudigweg het gebied verwarmen met een stroom warme lucht uit een elektrische droger.
• Je moet er ook op voorbereid zijn dat bloedzuigers – net als andere levende wezens – onderhevig zijn aan verschillende ziekteprocessen, die vaak eindigen in de dood. Dergelijke toestanden kunnen, hoewel ze onze sympathie opwekken, ook de angst veroorzaken om door onze bloedzuiger een ziekte op te lopen. Dit is absoluut onmogelijk. Geen van de bloedzuigerziekten wordt overgedragen op de mens. Het is precies het tegenovergestelde. De lichamen van veel van onze patiënten bevatten stoffen die zeer giftig zijn voor bloedzuigers, afkomstig van medicijnen, voedsel en verschillende giftige gassen die in ons bloed worden aangetroffen. Ze veroorzaken talloze bloedzuigerziekten, met als resultaat de dood onmiddellijk na de eerste sessie met zo’n “giftige” bloedzuiger.

UITLEGPROCES

Het proces van het aanbrengen van bloedzuigers zelf is niet al te ingewikkeld, op voorwaarde dat het wordt uitgevoerd door iemand die theoretisch en praktisch bekend is met de principes van hirudotherapie. Volgens de traditionele principes van de behandeling met bloedzuigers moeten er in het hele hirudotherapeutische proces zoveel bloedzuigers worden gebruikt dat er één bloedzuiger per kg lichaamsgewicht van de patiënt is.

Tegenwoordig wordt aangenomen dat deze hoeveelheden met voorzichtigheid moeten worden benaderd (in feite zijn veel minder bloedzuigers voldoende) en moet bij de totale vraag naar bloedzuigers rekening worden gehouden met geslacht, leeftijd, type ziekte en de voortgang ervan, de duur van de ziekte, de mate waarin de patiënt temperament, en zijn/haar lichaamsbouw, mentale houding ten opzichte van bloedzuigertherapie, en zelfs schijnbaar verre factoren als het seizoen, de weersomstandigheden, enz.

In één therapeutische sessie worden 2 tot 9 bloedzuigers tegelijk gebruikt (zeer zelden 10 of 20 stuks), met tussenpozen van 3 tot 5 dagen. Eén therapeutische sessie duurt 45 tot 90 minuten (gemiddeld 75 minuten) en is vooral afhankelijk van geslacht, leeftijd en plaats van plaatsing van de bloedzuigers. Als dit gerechtvaardigd wordt door het type ziekte en de ernst ervan, en vooral door de vooruitgang in de loop van de behandeling, wordt de therapeutische sessie na enige tijd (3 tot 6 maanden) opnieuw herhaald, waarbij het benodigde aantal toegediende bloedzuigers en de duur ervan worden bepaald. van pauzes tussen sessies voor een bepaalde patiënt en elke volgende sessie en de duur van elke sessie. In individuele of extreme gevallen kan de uitvoering van hirudotherapie dramatisch verschillen van de hierboven gegeven algemene principes. Ongeacht de gebruikte technologie zijn echter altijd de volgende regels van toepassing:

• Voor en na een hirudotherapiesessie moet de bloeddruk van de patiënt worden gemeten. Het komt voor, vooral na de eerste hirudotherapiesessie, dat patiënten lichte duizeligheid, zwakte en lage bloeddruk ervaren. Dit zijn geen gevaarlijke symptomen. Dit is eenvoudigweg een van de manieren waarop het lichaam reageert op de eerste sessie hirudotherapie. Bijna altijd ervaren patiënten na de tweede en daaropvolgende sessies een grote toename in fysieke en mentale kracht.

• Bloedzuigers moeten worden gesteriliseerd voordat ze worden geïntroduceerd. Om dit te doen, plaatst u de bloedzuigers gedurende ongeveer 1 minuut in een speciaal bereide oplossing (los 1 tablet HIRUDOCLEANER op in 2 liter water).

• Volg altijd aseptische regels. Het verband dat tijdens de procedure wordt gebruikt, moet steriel zijn. Vóór een hirudotherapiesessie is het noodzakelijk om uw handen te wassen met baby- of grijze zeep en altijd beschermende rubberen chirurgische handschoenen te dragen. Ze voorkomen dat de bloedzuiger zich hecht aan de hand van de persoon die de procedure uitvoert, en in het geval van de procedure aan een vreemde, waardoor mogelijk contact met het bloed van de patiënt wordt voorkomen. Na de behandeling mag u de wond die de bloedzuiger achterlaat absoluut niet met uw handen aanraken. Je kunt er niet direct aan krabben of de huid krabben op een afstand van 5-7 cm rond de wond.

• Gedurende de eerste 24 uur na de hirudotherapiesessie mag u de ochtend niet met water weken en moet u ervoor zorgen dat u het niet nat maakt van het zweet door zweet. Pas op de derde dag kunt u een vol bad nemen. Na het baden moet de wond worden beschermd met een klein verband.

• Bloedzuigers moeten worden toegediend nadat de patiënt klaar is met werken, ‘s avonds voordat hij naar bed gaat, en bij voorkeur op vrije dagen. U mag gedurende 2-3 dagen na een hirudotherapiesessie geen intensieve lichamelijke inspanning verrichten.

• Een dag vóór de hirudotherapiebehandeling en een dag na de sessie mag de patiënt geen alcohol consumeren, geen koffie of sterke thee drinken. Deze stimulerende middelen kunnen een extra verwijding van de bloedvaten veroorzaken, wat in combinatie met hirudotherapie schadelijk kan zijn. Dit is vooral belangrijk bij mensen met een lage bloeddruk. Wel kunt u direct na de sessie een glas rode wijn drinken.

• Als de hirudotherapeut een vrouw is, mag zij tijdens haar menstruatie geen bloedzuigers benaderen of hirudotherapeutische sessies houden. Hetzelfde geldt voor vrouwen die op dit moment zelf bloedzuigers willen gebruiken.

• Voer nooit experimenten uit die gericht zijn op het overtreden of veranderen van de normen en principes die in de hirudotherapie zijn vastgelegd. Dit zal altijd negatieve gevolgen hebben voor de patiënt, ongeacht of het om ons gaat of om een vreemde. Bijvoorbeeld: wanneer een zwangere vrouw die tijdens de zwangerschap aambeien heeft gekregen, wat zeer vatbaar is voor bloedzuigertherapie, voor een hirudotherapiesessie komt, moeten we resoluut weigeren. Er bestaat een absoluut verbod op het gebruik van bloedzuigers bij zwangere vrouwen en als dit wordt overtreden, zal dit altijd gevaarlijke gevolgen hebben.

Bloedzuigers mogen alleen worden geplaatst op plaatsen die geschikt zijn voor het geselecteerde type therapie, maar zorg ervoor dat u geen complicaties veroorzaakt als gevolg van de mogelijkheid van:

• toegang tot de bloedzuiger in natuurlijke openingen van het lichaam van de patiënt, zoals: ogen, neus, mond, oren, anus, vagina. De regel die hier moet worden gehanteerd, is dat als een dergelijke situatie om de een of andere reden mogelijk is, dit ons zeker zal willen overkomen en nu;
• het veroorzaken van zenuwbeschadiging of veneuze of arteriële bloeding; 
• het veroorzaken van infecties of vergiftigingen door bloedzuigers uit een onbekende en illegale bron;
• bloedzuigers laten littekens achter op zichtbare plaatsen en beïnvloeden de aantrekkelijkheid van een persoon (vooral vrouwen) of het vermogen om zijn beroep (actrice, model, etc.) uit te oefenen. Houd er rekening mee dat bij sommige mensen een klein litteken van een bloedzuigerbeet heel lang blijft bestaan.